دوستت دارم

 دفتر مشقم را باز کنم و دوباره تمرین کنم  

الفبای زندگی را ... 

من ، 

 چیزی شبیه زندگی کردن را فراموش کرده ام ... 

می خواهم خط خطی کنم  

تمام آن روز هایی که دل شکستم ، 

و دل مرا شکستند ، 

دلم می خواهد 

 اگر معلم گفت در دفتر نقاشیتان هر چه می خواهید بکشید ،  

این بار ،تنها و تنها ،  

نردبانی بکشم  

به سوی تو ...    

نسیمی سرد میخواهد ...

میان قحطی مرهم ،

دلی هم درد میخواهد ...

مگر یادت نمی آید ، 

در آغاز محبت ها ...

شبی گفتم در گوشت ،

 « رفاقت مرد میخواهد »

یکرنگیم را ...

به پای حماقتم نگذار ،

انتخاب کرده ام که ساده باشم 

و دیگران را دور نزنم ...

وگرنه دروغ گفتن و بد بودن و آزار و

فریب دیگران آسان ترین کار دنیاست ...

بلد بودن نمیخواهد ...

دوره ،دوره گرگهاست ...

مهربان که باشی ،میپندارند دشمنی !

گرگ که باشی خیالشان راحت می شود که از خودشانی !

ما تاوان گرگ نبودنمان را می دهیم .

                             وقتی اونی که زندگیته

                                                            بهت میگه زندگیم